jueves, 10 de diciembre de 2009

10 dic Popayán


Popayán, ciudad con voluntad de pueblo: carácter íntimo, de fachada blanca con sutil línea color crema, calle empedrada y patio interior con fuente, "souvenir" morisco.
Popayán y el silencio nocturno: la armonía del carácter colonial, preservado durante más de cuatro siglos.
Popayán y el ajetreo diurno: comercio por doquier, consumo acelerado. Esquinas rebosantes de tertulia y mordiscos.
Popayán y sus empanadas de pipián, rellena de una amalgama sabrosa de patata, cebolla y pollo, aliñada con comino, azafrán y ají.
Popayán, con mucho gusto.

1 comentario:

  1. Fèlix-Nandi- Xavier13 de diciembre de 2009, 12:13

    Òscar, gràcies per tots els comentaris. Sembla que es una ciutat que rebosa alegria... Què bones estarien les empanades de pipián. Amb una mica de sort podrem tastar alguna semblant feta per Tu quan vinguis...
    Una abraçada!
    Pares i germà

    ResponderEliminar